Gastenboek

Dulce en de grote zee

Beste Tom,
Vaak heb ik je niet gemaild de laatste tijd. (Recent wel een SMS ontvangen hoop ik?). Maar Anjès en ik lezen frequent je website. En dus ook de hectiek rond MST. Je bent er honds beroerd van lees ik en dat is goed te begrijpen. Toen ik je verhaal hoorde bij Pauw en Witteman dacht ik: dat klinkt als goed bestuur. Een altijd gewaardeerde collega, door een ongeval in het ongerede geraakt, een uitweg bieden. Maar wel paal en perk stellen aan zijn praktijken. Adequaat.
Latere berichten in de pers met nieuwe feiten, deden me weer twijfelen aan mijn eerste oordeel. Mevrouw Damink, en wat nu heet het “doofpotcontract” is een schoonheidsfout van de toenmalige raad van bestuur. Zo’n probleem had daar plenair moeten worden afgehandeld. En niet door de secretaris in zijn provincie. Erg jammer voor je, maar hoge bomen vangen veel wind. En ja, het verleden duurt langer dan je denkt.
De klagers die zeggen dat je website niet meer over zeilen gaat, hebben overigens ongelijk. Je verkeert momenteel in je leven in zwaar weer en je hebt al je stuurmanskunst nodig. Toch weet ik dat je niet aan lager wal zult raken. Aan boord heb je immers al zoveel stormen overleefd. Behouden vaart toegewenst! Gert

Tom en Ans,
Ik ben het niet eens met mensen die klagen over het feit dat jullie site de laatste tijd niet over zeilen gaat. Het gaat over de eraringen van een stel vertrekkers! Daar hoort zeilen bij, net als overwinteren en, helaas, ook de minder leuke dingen die je als vertrekker mee kunt maken in Nederland. Zieke familieleden of erger, maar ook in jullie geval het verleden dat je "achtervolgt". Ik wens jullie sterkte met alle toestanden. Het belangrijkset is dat je voor jezelf de juiste dingen hebt gedaan en uit je verslag denk ik dat je naar eer en geweten hebt gehandeld. Het zal misschien beter hebben gemoeten, maar de beste stuurlui staan aan wal en achteraf beoordelen of gemakkelijker dan op het moment juist handelen. Als je jezelf niets hoeft te verwijten laat iedereen maar praten. Intussen zit je er wel mee, vandaar mijn sterkte!!
groet

Rene

affaire MST

ton, probeerde met welgekozen woorden steun te betuigen, maar kom niet door je spamfilter, groet en sterkte voor jullie. Joep

Ja, ik begrijp het, Djorna. Toen ik 2½ jaar geleden aan de site begon, heb ik me voorgenomen zo eerlijk mogelijk verslag te doen van alles wat we op onze reis zouden meemaken. Dat ook geesten uit het verleden zó de kop zouden opsteken als in de huidige affaire in Twente, kon ik uiteraard niet bevroeden. Maar het hoort wél bij wat we meemaken, hoe vervelend ook.
Overigens staat de site vol met informatie over zeezeilen en reizen per boot, zie elders in de Logboeken en de rubriek Zeilverhalen. Natuurlijk hopen we binnenkort opnieuw weer veel daarover te vertellen!

zeezeil site?

in de veronderstelling dat ik hier ("sailing dulce" de nodige informatie over zeezeilen- en reizen per boot zou vinden moet ik helaas constateren dat het recent over heel andere en misschien alleen voor de auteur van belang zijnde, onderwerpen gaat. Jammer.
Desalniettemin een Goede Vaart!

MST Discussie

Heb geen enkel inzicht in de problematiek en heb dus uiteraard geen mening (niet des Nederlanders, maar toch....). Wat mij opvalt is dat er verschillende "grootheden" worden vergeleken en be/veroordeelt: De recente situatie, met alle informatie zoals deze NU bekend is en de beslissingen zoals destijds genomen op basis van toenmalig bekende informatie. Tom, m.i. wordt jij door deze discrepantie gemangeld (hoofdzakelijk door jezelf!). Trap er niet in! Twijfel niet aan jezelf en mocht je toch de discussie ingaan, bepaal de spelregels over de manier van discussie vantevoren en ga vooral niet in de verdediging.

De tijd heelt alle wonden maar slaat er nog veel meer

veranderde gezondheidszorg

Tom

Ik schrijf dit omdat ik je weblog een tijdje volg. Ik ben werkzaam in de gezondheidszorg en ook zeiler.
Ik wil je graag mijn steun betuigen.
De vorige schrijver(Jon) zette me daar toe aan.Ondanks dat ik zie dat Dhr. een intelligent betoog houd ,zou ik niet graag patient zijn, in zijn voorgestelde werkelijkheid van de 21e eeuw.(ik denk wel dat zulkse werkelijkheid er gaat komen)
Maar wat ik eigenlijk wou zeggen is dat, wat je zelf al schrijft ergens op je website;
"Hogervost weet niet welke krachten hij vrij maakt". In mijn ogen is, wat jij nu meemaakt is een gevolg van het veranderen van de spelregels met terugwerkende kracht.De verhoudingen zijn verandert!Ik zou hier nog veel meer over kunnen schrijven, maar ik vind dit daar geen goed medium voor.
Het laatste ik wat bepleit is voorstander te zijn van een doofpot, maar ik heb jou dat ook nergens zien verdedigen of zien doen.
Zorg goed voor jezelf!(een hand voor jezelf en de andere voor de boot)

Groet Jos

uw optreden in de pers

Beste meneer Zijlstra,
Ik heb uw optreden in de pers de afgelopen week gevolgd. Ik sluit me bij een voorganger op dit forum aan dat het bewonderenswaardig is dat u er niet voor wegloopt. U had ook in uw bootje kunnen stappen en anderen de rommel laten opruimen. Toch lijkt u nog niet goed begrepen te hebben waar de publieke verontwaardiging nu eigenlijk om draait. U lijkt vooral verbolgen over het feit dat Jansen Steur zijn afspraak met u heeft geschonden, en blijkbaar was dat voor u nu voldoende aanleiding om wel met mededelingen over de zaak naar buiten te komen, inclusief het openbaar maken van het drugsgebruik van Jansen Steur. Voor de meeste Nederlanders, mijzelf incluis, is de ravage die Jansen Steur heeft aangericht een veel belangrijker onderwerp dan enige afspraak tussen u tweeen. Zijn falen destijds was een goede reden om naar buiten te treden. Dat u het toen niet deed en nu wel op basis van zoiets futiels als het niet nakomen van een afspraak, verbaast mij zeer, en doet me twijfelen of uw ethische normen wel helemaal kloppen.
Het is evenmin zo dat de publieke verontwaardiging over JS een gevolg is van het feit dat hij weer aan het werk in Duitsland is gegaan, zoals u stelt. Die verontwaardiging was er al voordat dit bekend werd, en betrof/betreft met name het handelen van JS, maar zeker ook de doofpot die u en uw medebestuurders er van gemaakt hebben. Natuurlijk zijn er ook veel mensen die het onbestaanbaar vinden dat hij weer aan het werk heeft kunnen gaan, maar ook dat is een uitvloeisel van uw beslissing. In zaken als deze kun je altijd meerdere partijen aanwijzen die er op een of andere manier mee te maken hadden (collega’s die hun mond hielden, inspectie die geen aangifte deed, …), maar de primaire verantwoordelijkheid lag bij u. U was bestuurder van een bedrijf waarin mensen voor het leven getekend werden, en waarschijnlijk zelfs gestorven zijn. Openbaarmaking en distantiering had genoegdoening betekend voor de slachtoffers. Uw opmerking op uw blog dat u niet inziet wat openbaarmaking voor nut had gehad, zou ook als argument kunnen worden gebruikt om een groot deel van het strafrecht dan maar af te schaffen. Want het kwaad is per definitie al geschied als een zaak voor de rechter komt. De moordenaar dan maar niet vervolgen, omdat we de vermoorde er toch niet mee terugbrengen, en er in het privé-leven van de verdachte dan ook nog schade zou worden aangericht?? Ik kan me niet voorstellen dat u het meent. Het klinkt toch wel sterk als een gelegenheidsargument.
Het siert u dat u publiekelijk verantwoording heeft willen afleggen voor deze zaak, maar het had u nog meer gesierd als u er lering uit had kunnen of willen trekken. Ik ben bang dat er in de NL ziekenhuizen nog veel meer bestuurders zitten die het belang van henzelf, en dat van hun bedrijf, als enkelvoudig en rechtmatig uitgangspunt van hun handelen hanteren, en zich er richting gedupeerden toe beperken om ze de weg naar het klachtenloket te wijzen. Een strafrechtelijke vervolging van JS, maar tevens van de mensen die verantwoordelijk zijn voor deze doofpot, zou een krachtig signaal van de samenleving zijn dat dit soort praktijken in de 21e eeuw echt niet meer kunnen.

cursus ziekenhuisbeleid 80-er jaren

Beste Tom,

Ik las enkele dagen geleden je openbaarmaking van de situatie rondom de neuroloog. Het eerste wat ik zag toen ik in de kop "Zijlstra"zag staan was: dat moet wel Tom zijn.
We hebben elkaar in Nuland ontmoet tijdens de cursusziekenhuisbeleid begin jaren 80. Ik ben nog eens bij je langs geweest in een ziekenhuis in Utrecht waar je toen werkte.
Daarna is het contact gestopt, maar ik heb je toen leren kennen en waarderen als een zeer oprecht en bevlogen ziekenhuisbestuurder.

Ik ben Hans Vermaat en werkte destijds in Zeeland, Jeugdhulpverlening. Mocht je iets meer over me willen weten: www.hansvermaat.nl

Je weblog gaat echter ook over heel andere dingen en ik zal deze met alle pelzier een keer lezen. Voorlopige rangschik ik die maar onder mijn favorieten.

Ik wens jou en de jouwen een goede -wellicht hectische - tijd.

Hans Vermaat.

fouten

Hoi Tom,
heb het hele relaas op je website kunnen volgen over de situatie in het MST. Dapper om niet weg te lopen voor de verantwoordelijkheid die je toen had. Ik lees dat je je best doet er een zo genuanceerd oordeel over te geven. Vermijdbaar en niet verwijtbaar is een credo dat zou moeten gelden als het gaat om veiligheidsmanagement en medische missers. Nooit twee keer dezelfde fout maken is het uitgangspunt. Helaas gaat dat niet op voor de selectieve verontwaardiging die zich meester maakt van de hedendaagse media. Mijns inziens gaat het er om wat we er van kunnen leren. Dat zou moeten gelden voor bestuurders, medici en anderen. Wat in de luchtvaartindustrie heel gewoon is, namelijk fouten transparant maken zodat iedereen (via een regelmatige rapportage) er van kan leren geldt niet voor de zorg. Helaas nog steeds niet. Bij fouten wordt alleen de betrokkenen op de hoogte gebracht en niet alle medici. Fouten worden helaas nog te vaak onder het tapijt geschoffeld. Misschien is dat wel de les die je achteraf had moeten trekken. Niettemin chapeau dat je er niet voor wegloopt.