Gastenboek

Vertaling

De dichter is een veinzer
Zo volledig is zijn veinzen
Dat de pijn die hij dan voelt
Werkelijke pijn is geworden

Vriendelijke groeten, Ger Sleeuwits

Nog steeds....

Heb met veel plezier de site gelezen. Fijn dat het je (jullie) goed gaat! Heb je voor de laatste keer gezien op reunie RHBS, (te) lang geleden. Blijf overeind en een kus van mij (mag dat Tom?)

Hallo Tom en Ans,

Jullie zijn in Nederland begrijp ik. Lekker even de hefst proeven, de regenbuien, de wind en de sombere wolken. Zal straks in de zon weer dubbel genieten zijn. Fijn dat het goed gaat met Ans haar moeder. Een weekje in de schoot van de familie. Geniet ervan! Hier gaat alles goed. Geen gekke dingen meer gebeurd. Wel heeft onze buurman nu ook een nieuwe - grote - Ark. De buurman is een zoetje, echt aardig, maar ik moest wel zes keer slikken toen zijn Ark hier eenmaal lag. Ons romantische uitzicht weg, daarvoor in de plaats een uiterst saaie witte wand. Ik moest er wel een paar dagen over miepen hoor. Mijn horizon weg, mijn weidse uitzicht verdwenen!! Ik miep af en toe best graag. Maar na een paar dagen leek die witte wand wat minder wit, ik had er in gedachten volgend voorjaar (oh dat duurt nog lang ......) een paar mooie planten tegenaan gezet. En ja echt die ark heeft een heel leuke eigenschap: hij krimpt. Iedere dag wordt hij een beetje kleiner, ik kijk er inmiddels al weer langs.
Begin van de week hebben wij onze geheel geautomatiseerde verwarming gestart. Ik wist niet een dat zoiets bestond. Je installeert een programmaatje in zo'n temperatuurregelkastje aan de wand. Er kan zowaar nog een extra klepje open en daaronder zie je symbooltjes. Zelfs een borrelstand kent dat ding. Maar goed nu klinkt op geregelde tijden plots een gerommel en geruis vanonder uit de boot en dan wordt het hier vanzelf gelijkmatig warm. Het is wonderlijk maar uiterst aangenaam.
Door alle drukte en gedoe vergeet je ook nog wel eens iets. Vanochtendkom ik op en kijk naar buiten, er miste iets. Maar wat?? Ik kijk nog eens en dan SH... Laura's bootje weg. Nou moe Gejat denk ik meteen. Wij staan even later met z'n drieen hoofdschuddend en brommend te staren naar die lege plek. Plots een helder moment, oh nee hé ik moest nog steeds het havengeld voor het bootje gaan betalen. Ik kreeg daar altijd automatisch een acceptgiro voor, maar ik ben kennelijk uit de havendienst computer gevallen. Ik naar de dwanghaven voor opgelegde schepen. Daar ligt ons lieve blauwe bootje tussen al die niet betaalde grote oude wrakke schepen. Achter hekken en met bewaking. Aan de poort waren ze niet vermurwen, eerst betalen en wel dubbel!!! Dat kon ook niet meteen want men moet wel de spelregels kennen. Eerst bellen, dan maken ze het een en ander in orde, dan betalen en een uur later mag je vertrekken. En dat alles uiteraard op door hen bepaalde tijden. Die zijn ook nog eens ongunstig en krap. Maar eigen schuld ik ben ook een zeer onverantwoord burger.
Nou lieverds dit is weer een veel te lang verhaal geworden.
Veel plezier deze week en liefs van henk en Yvonne.
P.S. Nog even een bericht " in functie". Heb je zin om een "vaargebied"artikel te schrijven over "In dagtochten langs de Golf van Biskaje." Vaargebiedbeschrijving, overwegingen, dagtochten, wat is er te zien etc. etc. Volgens mij heb je foto's genoeg! Mail me even op bezemer@zeilen.nl.
Groet,
Henk

Hoi Tom en Ans

Tom om het log(speedo) te reinigen is het niet nodig om het water in te gaan.
Je kunt hem van binnen uit de romp trekken als je de bovenste moer los draait,doe wel snel de blindstop in de doorvoer anders blijft deze een beetje lekken door de terugslagklep.
Op deze manier kan je hem op je gemak goed schoonmaken,zie ook in je manual (RTFM)

Groeten Fons en de rest van je oud collega's van de werf.

thuiskomst

Hallo, hoe is het met jullie
Ik ben zaterdagavond thuisgekomen. Ben maandag gelijk naar de huisarts gegaan en gelijk opgenomen in het ziekenhuis, bij deze nog bedankt voor het medicijntje was ik toch wel nodig onderweg naar huis. Hoop nu dat ik volgend jaar in mei zelf mijn bootje thuis kan brengen.
Geef nog wel eens een berichttje als ik thuis ben
Groeten en veel plezier in portugal

hallo hoe gaat het met jullie, wij zitten hier op Malta op jullie te wachten (grapje) zijn hier maandag gearriveerd en blijven hier tot dinsdag 2 oktober.
misschien kunnen jullie ons nog treffen mochten jullie deze kant nog uitkomen.
Verde gaat alles goed met ons, ook met Klaasje haar lopen. Het warme klimaat doet haar goed.Veel plezier en alle hou het gezond, en tot ziens Harry en Klaasje9

Vanuit Viveiro

Hallo Tom en Ans
Wij hebben weer jullie verhalen gelezen van de afgelopen weken. Ik heb de indruk dat jullie beter weer hebben gehad dan wij. Wij liggen inmiddels in Viveiro met nog een vertrekker, de Seawalk, en een aantal Engelsen. Het wachten is op beter weer richting Coruna want het stormt aardig op zee en wordt de aankomende dagen niet beter. We lezen dat jullie je prima vermaken daar in Gijon maar hopen toch voor jullie en voor ons gauw op beter weer. Hartelijke groeten van ons vanaf de Kiara

wat leuk

Hoi Ans en Tom,
Leuk om langs deze weg dan kontakt te houden. En wat een toeval, Bernard mijn huidige partner en ik zijn ook zeilers en zijn vorig jaar gestopt met werken om langere zeiltochten te maken. Om die reden hebben we een iets kleiner huis gekocht en staat ons grote huis nu te koop. Helaas nog geen koper. Als je iemand weet die in een prachtig huis aan het water wil wonen.
Onze boot is een Outborn, een vrij onbekend schip, maar hij is uitgerust om de wereld rond te gaan. Er is een site Max op reis van mensen die op zo'n zelfde schip de wereld rond zijn geweest. Ik heb 2 dochters en 4 kleinkinderen, Bernard heeft 1 dochter en 1 zoon en ook 4 kleinkinderen. Daar zijn we buiten het zeilen ook heel druk mee. Zoon van Bernard is ook een zeiler en komt in januari bij ons in de buurt wonen we hebben een huis aan het IJsselmeer gekocht in Lelystad (sterker nog, daar hebben we 6 jaar geleden ook gewoon, gaan gewoon terug naar ons oue stekkie aan het water). Ben gelijk begonnen het reislogboek te lezen, had al iets in blad Zeilen over jullie gelezen maar wist niet dat jij dat was. Las ook iets van een kroeg in Vlissingen waar de eigenaar ooit een kroeg had in Utrecht, De Vriendschap.Nou daar kwam ik ook altijd in de jaren '70 en Willem SLok natuurlijk ook. Heb uit nostalgie mijn afscheidsfeest van het werk vorig jaar daar gevierd (zaaltje boven de kroeg).
Nou, later meer, truste voor zo en hou jullie taai daar op het water

Hallo Tom en Ans,

Wat leuk toch om jullie te verslagen te lezen. Was wel een weekje te druk om te lezen, maar nu weer helemaal op de hoogte. Hier in Amsterdam gaat alles gelukkig goed. Henk heeft het druk voor de a.s. Hiswa, het Hiswa nummer geeft altijd veel extra werk. Ik verheug me op het evenement, het is iedere keer weer een happening. Ik hoop dat het weer een beetje goed is, dat geeft een feestelijk tintje aan het geheel. Alhoewel samengegroept onder een druipend tentzeil, een berenburger in de hand, spannende verhalen over slecht weer, ook beslist speciaal is. We hebben een matig zomertje, de temperatuur is niet verkeerd, de zon laat het iets teveel afweten. Maar op mijn inpandig terrasje met een glaasje witte wijn vermaak ik mij opperbest. Langs de boot trekt voortdurend een stroom van de meest uiteenlopende boten langs. Zeilboten, opvallend veel sloepjes (wonen we nu toch echt op stand?), rondvaartboten, roeilbootjes. Af en toe zwaai ik minzaam en voel me de koningin op het bordes (laat Henk dit maar niet horen!!!)
We genieten nog steeds en steeds meer van het licht en het water om ons heen.
Alles is ok op dit moment. Waarom ik een tijdje niets heb laten horen had ook wel een reden. De Noorderzon (ons oude schip) is verkocht, en dat ging nou niet bepaald vlekkeloos. Het ging echt op zij nHenk en Yvon's: het komt wel goed maar oh oh oh niet vanzelf.
Op 20 augustus werd de Noorderzon naar de werf gesleept. Laura en ik hadden de avond ervoor samen een hele tijd op de boot doorgebracht, herinneringen ophalen en afscheid nemen van de boot. Ik zag er enorm tegenop, de weken voor de verkoop werd ik verscheurd door twijfels, verdriet, zou ik ooit kunnen wennen aan het idee dat de boot weg zou zijn. Iedere schroef, iedere plank, ieder stukje van de boot zij neigen - voor mij specifieke - verhaal. Maar het verstand vertelde me een ander verhaal. 's Ochtends bna een onrustige nacht gebeurde het dan toch, ik keek Laura aan, zij mij en verbaasd moesten we toch constateren dat er geen beddelakens nodig waren om de stromen tranen op te drogen. Ja men lijdt het meest om het lijden dat men vreest. Weer een erg waar cliché. Het schip vertrok trot en fier, echt het had er zin in. De woensdag na vertrek zou er de keuring zijn. Mijn broer was er dinsdag en die zei: het ziet er prima uit, allen voorin een paar gaatjes. Wij toch wel geschokken, wat nu? maar goed onze buurman (die gouden) riep ook: ach dat gebeurt wel meer, ik ga wel mee. Wij de volgende dag naar de werf. De keurmeester, zo'n echte met rossige baard en sandalen, intellectueel brilletje op en een vetgevlekte overall aan, liep lustig rond, enorm meppend op ons arme schip en sloeg er vrolijk flinke gaten in. Nou je zal er maar bij staan, verbijstering alom. Ik kon het oprecht niet aanzien en wilde onder de boeg van een ander schip alleen maar in een donker hoekje zitten janken. Ook de koper was enorm aangeslagen.
Het was ook een gekke schade, alleen het voorschip war rot, de kop eigenlijk alleen. Hebben jullie tegen een damwand aangelegen? vroeg onze wakkere keurmeester. Nee, maar wel boven een hoofd gasbuis, chathodisch beschermd. Op ons schip bezat geen enkele zink anode, dus werd het schip zelf de anorde. Wat een treurnis. De werfbaas ook al zo'n monter typetje trachtte nog enige verlichting te brengen. Wijffie als er straks plaatjes op zitten en een strak verfie dan zie je er niks meer van.
De beslissing wat te doen wrd naar de volgende dag verschoven en mijn inpandig terrasje werd een plek vol doefenis. Maar ja wij krabbelden er weer wat bovenop en maakten toch weer plannen om het op te lossen. De buurman had een plekje voor het schip, we zouden het opknappen en dan weer proberen te verkopen. Weer een onrustige nacht. Volgende dag de onderhandelingen. Eigenlijk bleek al snel dat de koper toch niet af wilde haken. Dan is het een kwestie van geld. Terecht moesten we de prijs wel aanpassen en dat hebben we gedaan. Ook droegen we het schip meteen over, dan kon de koper oook meteen zijn eigen werk aan het schip voortzetten. Het was best emotioneel, want wat heel duidelijk bleek is dat de nieuwe eigenaar gewoon al hartstikke dol is op het schip. En weet je geld is maar geld, het schip is goed terecht gekomen en weer helemaal opgelapt, wordt weer zeilend gemaakt, wat wil ik nog meer. De navelstreng met het schip is nu echt verbroken, want het idee het schip weer terug te moeten nemen, met alles wat daar dan weer bij komt kijken, dat maakte mij duidelijk dat ik het schip niet meer terug wilde.
Het is goed zo, maar oh wat een emotionele achtbaan!!!!!!
Dat was tevens ook Henk zijn vakantie van zo'n vakantie moet je echt vakantie nemen.
Nou lieverds tot de volgende keer.

Lieve groeten van Yvonne en Henk

telefoontje

Hoi Ans en Tom,
Hoop dat jullie reis voorspoedig gaat.
Leuk Tom, om je zaterdag even te hebben gesproken met de mededeling dat jullie in Fort Medoc zaten. Je weet Bordeaux is mijn favoriet. Leuk. Goede reis verder en groeten uit Deil van ons. Inge.