Logboek 2010/2 (Fethiye>Israël)

Woensdag 07-07-2010

De maandelijkse update van de gemiddelde temperatuur in de atmosfeer, gemeten door satellieten, is er weer (zie hierboven). Het 13-maands gemiddelde blijft hoog. De World Climate Widget op mijn homepage is ook al aangepast. Voor het eerst is de kooldioxide-concentratie in de atmosfeer niet gestegen. Men wijt dat aan de recessie in de economie in het westen die de uitstoot van broeikasgassen doet dalen. In China en India en andere opkomende economieën is de uitstoot wel gestegen. Dat compenseert de daling in het westen. En verder? Verder kan je er niks aan ontlenen.

Gisteravond kijken we na het diner naar de halve finale van het WK-voetbal. Het hotel heeft een breedbeeld-TV in het restaurant opgsteld. Naast Nederlanders kijken Fransen, Duitsers en wat Finnen hoe onze nationale ploeg van Uruguay wint in een wedstrijd die tot de laatste minuut ijselijk spannend is. Het is broeierig en benauwd. met de crews van Anégada en Kiara besluiten we om morgenochtend vroeg te vertrekken en direct naar Marmaris te varen met het oog op de komende meltemi-periode, de geduchte Egeïsche noordenwind die hier hard uit het noordwesten waait.Het is de eerste keer in mijn leven dat ik mijn scheepje solo zal varen. Terug aan boord ruim ik ettelijke zaken in de kajuit zeevast op, maak de genuaschoten vrij (die dienden als waslijn), haal de zonnehoezen van de kajuitluiken, doe de afwas, hang de kooi met His Lordship erin slingervast op en haal de loopplank ook vast binnen. Dat hoef ik allemaal morgenochtend niet meer te doen. Om half een ga ik slapen. Het is de bedoeling om om zeven uur te vertrekken.

Een kwartier voordat de wekker afgaat ben ik wakker. Om zeven uur vaar ik voorzichtig tussen mijn buren uit. Samen met Kiara motor ik de baai uit. H belooft een warme dag te worden, de wind is ZO 2, de zee is blak. Op het traject van 13 mijl over de grote baai van Fethiye, een plek waar vaak een flinke zeegang staat, is het rustig. Om half tien zijn we aan de overkant bij kaap Ince. Tien minuten later passeren we kaap Kordoglu. Aan bakboord ligt het rotspuntje Peksimet met een lichtbaken erop. Het is nog steeds zeer kalm, OZO 1 - 2. Eigenlijk had ik hier de snelle draagvleugelboot verwacht langs te zien stuiven, op weg naar Rhodos. Maar hij komt niet. Vaart hij niet elke dag?

Om half elf passeren we het rotseilandje Nar. Ans stuurt een SMS dat Liam, zij en de anderen vannacht eindelijk de hele nacht geslapen hebben.  De wind wakkert wat aan tot ZO 3 en de genua kan erbij. Scheelt een halve tot een hele knoop. De wind draait verder door en na elven is het - als voorspeld - ZZW 3. Kort na half twaalf passeren we kaap Disibilimez. Een uur later, we motorzeilen zachtjes, wordt ik slaperig. het was een korte nacht. Het kost me moeite wakker te blijven. Toch is het een mooi gevoel om alleen je boot te varen. Om half drie zijn we bij de ingang van de baai van Marmaris. Een klein uurtje later laat ik het anker vallen bij het Pupa Yacht Hotel in 14 meter water, alleen vergeet ik de rode schakels te tellen zodat ik niet weet hoeveel ketting ik stak. Dus tel ik ze in het resterend deel in de ankerbun en zie je wel, te weinig gestoken. Als ik echter meer steek kom ik te dicht bij de catamaran die achter me ligtt. Dus anker op en een stuk verder opnieuw ankeren. Jaap komt met zijn dinghy kijken of er iets mis is, maar het lukt dit keer prima. Er ligt nu ruim 45 meter ketting en het houdt prima als ik even vol gas achteruit geef. Om vijf uur ankert Anégada naast me. Zij hebben het hele traject gezeild op de lichte wind. Vanavond gaan we in Pupa eten. Terug naar boven