Logboek 2010/2 (Fethiye>Israël)
Fethiye (6)
Dinsdag 06-07-2010
Vroeg op, wassen en aankleden, ontbijt klaarmaken, de afwas doen, de vuilnis wegbrengen en His Lordship verzorgen: zijn kooi schoonmaken, vers water geven en nieuw voer en hem buiten onder de bimini ophangen. Hij kwinkeleert uit volle borst. Ik maak het verslag van gisteren en ruim de boot op. Overal vind ik de zilvergrijze haren van mijn liefste. Daarna ga ik zwemmen. De weerkaartjes zijn iets gunstiger dan gisteren, de meltemi zou vooral vanaf vrijdag opsteken hetgeen twee dagen geeft om Marmaris te bereiken en tussentijds in een mooie baai te ankeren.
Het is goed warm vandaag, bijna 35° in de kajuit. Sedert een paar dagen ben ik doende om een trip van drie weken uit te stippelen door het binnenland van Anatolië. Dat is enorm groot. Allereerst moeten we ongeveer 800 kilometer afleggen van Marmaris naar Cappadocië, waar we in een grothotel van kennissen van Geert & Ine in Ürgüp een dag of drie vier willen blijven om wat van de wonderen in dat gebied te bekijken. De volgende bestemming zou Nemrut Dağı kunnen zijn, ongeveer 400 kilometer naar het oosten, het centrum van het geheimzinnige koninkrijk Commagene uit de periode vlak voor en na de geboorte van Christus. Voor de derde bestemming moeten we weer zo´n 500 kilometer naar het oosten. Daar ligt het op een na hoogste meer ter wereld, het meer van Van. Een van de bijzonderheden van dat meer is dat het geen uitstroom kent. Die meren noemt men endorheïsche meren zoals ook de Kaspische Zee en het Aral Meer endorheïsch zijn. En daarna? We hebben drie weken dus we kunnen verder reizsen naar bijvoorbeeld de berg Ararat, de ruim 5000 meter hoge berg bij de grens met Armenië waar volgens een populaire mythe de Ark van Noach gestrand zou zijn na de zondvloed. We kunnen dan ook naar de ruïnes van de middeleeuwse stad Ani, ooit de hoofdstad van het Koninkrijk Armenië. En naar Meteor Çukuru, de plaats van een grote meteoorinslag in 1920 vlakbij de Iraanse grens. En naar Harran aan de grens met Syrië, een van de oudste steden ter wereld en mogelijk de plaats waar de aartsvader Abraham vertoefde voor hij naar het land Kanaän vertrok. En zo zijn er nog veel meer intrigerende bestemmingen in dit enorme land.
Als aan het eind van de middag de wind wat gaat liggen, haal ik de zonnetent van over de giek weg. Ook stop ik de houder met het logwieltje weer in de scheepsbodem en top ik alle watertanks af. Straks ga ik eten met Jaap & Diana en later komen Geert & Ine erbij om met zijn allen vanaf half elf naar de WK-wedstrijd Nederland - Uruguay te kijken. Terug naar boven
website maken