Logboek 2010/1 (Kreta>Fethiye)

Zaterdag 29-05-2010

Vandaag de oversteek van Karpathos Straat naar het eilandje Chalki, even westelijk van Rhodos. Het belooft een mooie zeildag te worden. Om half acht loop ik naar het Ottomaanse gebouwtje voor het uitklaringsstempel van de Port Police. Om acht uur maken we de lijntjes los. Er is totaal geen wind maar als we de baai van Pigádhia uit zijn en een paar uur later uit de windschaduw van het langgerekte Kárpathos geraken, is het wel anders. De motor kan eindelijk eens uit en we zeilen tamelijk scherp aan de wind met NW Bf 4 - 5. Schuin over stuurboord zien we om 10 uur het grote eiland Rhodos opdoemen. Een vage, grijsblauwe kartelrand. In de Straat, die eigenlijk als een omgekeerde trechter werkt, waaiert de wind uit. Dit eerste stuk hebben we NW, straks in het midden van de overtocht zal het West worden en dichter bij Chalki zal hij steeds meer ZW worden.

Het is geweldig enerverend om eindelijk weer eens goed met de zeilen bezig te zijn. Ik zie dat we ook met tegenstroom te maken hebben, ongeveer een halve knoop. Hoe verder we de Straat in zeilen, hoe westelijker en harder de wind. Urenlang hebben we ruim West Bf 6. De zee bouwt behoorlijk op, ook uit west tot noordwest, ik schat de golven op 1 - 1,5 meter. Het duurt een tijdje voor ik de goede zeilvoering gevonden heb. Ans heeft een gloeiende hekel aan een sterk hellend schip, dus ik moet een goed compromis vinden tussen stabiliteit en snelheid. Uiteindelijk lopen we het lekkerst op eenmaal gereefd grootzeil en een fikse punt genua. De wind komt dan al vrijwel half in en stuwt ons voort met 6 tot 6,5 knopen terwijl we niet erg schuin hangen. Prachtig zeilen! Dit zijn de echt belangrijke dingen, zou mijn pas overleden collega-ziekenhuisdirecteur George Witte ervan gezegd hebben. De uren verstrijken terwijl we voortsnellen. Het is koud, we zitten met onze fleece-jacks aan in de kuip. Ik bedenk opeens dat ik het kan filmen; dat kan met mijn camera. Ik dacht er al vaker aan. Zo gezegd zo gedaan en het resultaat zie je hierboven via JijBuis (YouTube) Ik kies voor een statische cameravoering, dat vind ik doorgaan het mooist. Niet de camera maar het beeld moet het werk doen. Ik ben benieuwd hoe mijn lezers het waarderen.

Om 12.30 uur kruist een zeeschip ver voor ons uit onze koers en om 13.15 uur zien we op 17 mijl afstand de vage contouren van het eilandje Chalki, met hogere bergen dan ik dacht. Benedendeks hoor ik de waterpomp brommen, teken dat hij zonder water draait. Ans ontdekt dat een kastluikje in het achtertoilet op de kraan is gevallen door het scheefhangen van het schip. Daardoor ging de kraan lopen en nu is onze voorste watertank leeggelopen, 150 liter weg. Gelukkig was het geen drinkwater maar het bedenkelijke water op de kade van Pigádhia. We moeten er toch alerter op zijn om alles zeevast te hebben. Een uur later zwemmen er twee grote, grijze dolfijnen snel langs ons heen en kruisen voorlangs. Ze hebben geen belangstelling voor ons. Het zijn de eerste dolfijnen die we dit seizoen zien. Een halfuur later zijn er nog twee. Nu Chalki dichterbij komt zien we hoe kaal het is. Het grote Rhodos naast ons is daarentegen bebost en groen. Eigenlijk een enorm groot eiland, dat laatste. Toen de Hospitaalridders er in 1522 door de Ottomanen van het eiland werden verdreven, zochten de ridders een nieuw eiland. De paus in Rome scheepte ze af met het veel kleinere en vlakke Malta.

Om vier uur varen we de baai van Emborios binnen aan de oostzijde en halen de zeilen binnen. Vriendelijke huisjes staan langs de kade. Er is een ferry-steiger en een drijvende steiger met een Hollands en twee Franse jachten. Ans staat klaar om het vooranker te laten zakken maar op de steiger roept een jongeman. Hij reikt een lazy-line aan (hebben we al veel ervaring mee, Huib - zie Gastenboek) Liggeld: 10 euro. We kijken rond: alles ziet er vriendelijk uit, het is na de kille overtocht erg warm, we zweten bij het opruimen van het schip. Als alles klaar is en we gedouched hebben, ontdek ik een krachtig en gratis draadloos WiFi-netwerk, opgezet door de gemeente van Chalki. Kijk, en dat gaf de mogelijkheid om mijn filmpje op JijBuis te zetten en later op de website bij dit verslag. We gaan eens rondkijken en - tja, waarom niet? - aan de wal wat eten. Terug naar boven