Logboek 2010/1 (Kreta>Fethiye)

Onze gast Caelan zingt een aria mee uit de Matthaeus Passion

Maandag 29-03-2010

Gisteravond belde mijn dochter Floor. Alles verloopt goed, ze telt de dagen af (ze is uitgerekend op 25 april, nota bene mijn verjaardag) Weer tegenslag met Liam. Gisteren na de chemotherapie mocht hij weer naar Gorcum, maar moeder Kate vertrok gisteravond spoorslags met hem terug naar het Sofia/Erasmus in Rotterdam, omdat hij ruim 39° koorts had. Vader Derrick ligt inmiddels geveld met een keelontsteking. Het kan zijn dat Liam die ook heeft opgedaan of dat zijn Port-A-Cath nog steeds geïnfecteerd is. Door de intensieve chemotherapie, die vandaag wordt voortgezet, is zijn weerstand gering. Vanochtend halen we in Gorcum zijn broertje Caelan op. Die komt een tijdje bij ons logeren. We proppen ons autootje vol: kinderbedje, kinderstoel, kinderzitje, kinderspullen. Onze buurvrouw in Veen heeft nog een kinderbox op zolder staan. Die zet ik in elkaar onder grote belangstelling van de kleine man. Ach, het lijkt haast wel of Ans en ik toch nog een kind hebben gekregen. Hij vindt de klassieke muziek van Radio 4 in elk geval mooi want hij luistert met zijn hoofdje scheef aandachtig naar delen van de Matthäeus Passion. Soms lijkt hij mee te zingen (foto hierboven). Die jongen wordt misschien wel een grote zanger, let op mijn woorden.

Een echte miezerdag, het is nauwelijks 10° Er is vandaag ook bericht van Geert & Ine uit Ayíos Nikoláos, waar het 20° is. Later in de week worden temperaturen van 26° voorspeld. Ze hebben een maand bijgeboekt in de jachthaven, want ze klussen naar eigen zeggen in Mediterraan tempo. Onze Dulce staat er fier bij en over Lord Byron is er geen nieuws. Geert en Ine maken zich op voor het Griekse paasfeest: "Op goede vrijdag zitten alle oude vrouwtjes in de kerk de hele dag te bidden, zaterdag om 12 uur 's avonds verzamelt iedereen zich rond het meertje en dan wordt "lumen Christi" doorgegeven. Het hele meer is dan voorzien van lichtjes en daarna is er vuurwerk. We hebben een tafeltje gereserveerd bij het cafe van Bousolas om het mee te maken"

Mijn situatie is vanochtend redelijk:

- Hormoontherapie met 3-maandelijkse Zoladex-injecties: 1 injectie, nog 11 te gaan

  Bloedsuiker nuchter: 6,0 mmol/l (als je de koolhydraten maar laat staan!), gewicht: 81 kg

  Bijwerkingen: opvliegers

- Bestralingstherapie: 24 bestralingen, nog 11 te gaan

  Bijwerkingen: vaak plassen, stoelgang pijnlijk (geen bloed), sneller moe

Rond het middaguur vernemen we dat de dokters in Rotterdam denken dat de koorts van Liam een reactie op de chemotherapie is. Vanmiddag mag het joch weer naar huis. Om kwart over een rijd ik voor mijn 25e bestraling naar Tilburg. Er is vertraging, ik moet een tijd wachten. Heb gelukkig het aprilnummer van Zeilen meegenomen. Op de terugweg is het droog en schijnt er een zwak zonnetje. Wachtend voor de Drongelse pont komt het "Es ist vollbracht", de sopraanaria na de kruisdood van Jezus in de Johannes Passion uit de autospeakers. Radio 4 speelt de beroemde uitvoering met oude instrumenten van Harnoncourt uit 1971 af. Die waarin een loepzuiver zingende jongenssopraan van de Wiener Sängerknaben die aria zingt. Ik vergeet dat ik de pont moet oprijden. Hij heeft alleen een wat stomme, gutturaal rollende "r", die jongen. Moeder Kate is inmiddels met Liam weer in Gorcum, hij hoeft volgens schema de komende vier dagen geen chemotherapie. Ze wil graag dat Caelan ook weer bij haar is, natuurlijk, ze wil graag haar gezin bij elkaar hebben. Terwijl ik op de bank in slaap val brengt Ans hem bij haar. Slechts kort onze logé geweest. Terug naar boven