Logboek 2025/2 Lente, 2 oorlogen + Trump

Hijsen van de rolgenua.

Maandag 28-04-2025

Een zonovergoten dag; het is wolkeloos en wordt bijna 22 graden. Omstreeks tien uur rijden we met het steekkarretje de grote, zware genua uit de kelder naar het autootje. Hij past precies achterin. Steekkarretje ook mee. Eerst tanken we, dan leveren we een vouwdoos van Ziggo met overbodige apparatuur - overbodig door de overgang op glasvezel - voor terugzending af bij het PostNL-servicepunt in de Westwagenstraat, dan kopen we bij Gamma een set knoopbatterijtjes en dan de A15 op, naar Numansdorp en naar de boot. Het is er warm en bijna windstil. De korte broeken aan. Het is een dag met mee- en tegenvallers. Meevaller: in de marina hijsen we de zware genua aan boord met de grootzeilval op de electrische lier. Waarom deden we dat nooit eerder zo? Tegenvaller: bij het hijsen van het zeil door de gleuf in het rolvoorstag loopt de electrische lier vast, omdat de genuaval dubbel sloeg. Hij zit moervast en kan geen kant meer op (foto hier). Het humeur zakt. Tergend langzaam weten we hem allengs wat losser te wrikken. Toch maar de werf gebeld; even later komt Benno. Hij slaagt erin om de lier uit elkaar te halen en zo de lijn vrij te krijgen. Ik re-installeer de genuaval op een andere manier, zodat hij lager aankomt bij de lier. Dat is beter. Gemakkelijk hijsen we daarna het zeil verder, rollen het op, binden het vast en leggen de genuaschoten uit door de leiogen. Pfff. Lunch.

     Na een kort middagdutje doe ik niet veel meer dan de touwenboel opruimen. Benno kijkt ondertussen naar ons probleem met de afvoer van de wasmachine naar de vuilwatertank. Na enige studie denkt hij dat het niet om een verstopping gaat, maar dat onze nieuwe wasmachine geen kracht genoeg heeft om het afvoerwater door de  slang omhoog te pompen. Volgens de gegevens van de machine kan maximaal één meter hoogteverschil aan; wij hebben meer. Een extra pompje moet de oplossing brengen. Dat zullen ze morgen doen.

     Moe en met tegenzin rijd ik naar huis. Ik zou wel aan boord willen blijven. Ondanks de mei-vakantie is het druk. Op de A15 weet ik ternauwernood te vermijden een plotseling remmende voorganger aan te rijden. Oef! Een snelle slag met het stuur naar de baan rechts, waar gelukkig juist niemand rijdt. We hebben een beschermengel. Om twintig voor vijf zijn we thuis. Naar het begin van dit kwartaal