Logboek 2025/2 Lente, 2 oorlogen + Trump

Dulce in het kraangat, zojuist te water gelaten.

Donderdag 17-04-2025

Vanmorgen is het bewolkt en droog. Regen valt in de oostelijke helft van het land. Vandaag is de dag is aangebroken dat onze Dulce eindelijk weer te water gaat. Na anderhalf jaar op de wal voor alle reparaties aan dek en wandbekleding zullen we vandaag voor het eerst weer varen. Om twaalf uur zijn we op de werf. We zien dat de laatste klusjes aan boord zijn gedaan, de laatste lampen gerepareerd, de panelen boven het echtelijk bed vastgezet en de startaccu plus de boegschroefaccu's vervangen. We beginnen met een lunch, terwijl Wolter-Jan de boot in de kraan hangt en antifouling smeert op de plekken waar de stempels tegen de scheepshuid stonden. De verf kan nog een uurtje drogen. Onderwijl hangen we stootwillen buiten en leggen de landvasten klaar. Daarna lopen we naar de marina. Op het havenkantoor krijgen we tot medio mei een box op H20.

     Om half twee laten ze de boot in het water zakken, een heftig moment na al die tijd en zo heftig dat ik vergeet er een foto van te maken. In elk geval zinkt de boot niet, zoals je hierboven ziet. De motor start meteen en koelwater spuit de uitlaat uit. Ook de generator start vlot; niks mis met zijn startaccu en de boegschroeven werken. De mannen van de werf controleren alle nieuwe afsluiters en constateren enige lekkage bij de afsluiter van de motor, waardoor het koelwater wordt aangevoerd. Dat hoort niet. De slang die het koelwater naar de wierpot voert blijkt - door droogte? - niet meer in orde. Dat is snel opgelost, boven het gat kan de slag worden ingekort. Geen lekkage meer. Daarna blijkt de motor het op te geven. Hij ontvangt geen brandstof meer. Een lange zoektocht levert op dat de hendels bij het dubbele brandstoffilter verkeerd staan. Noch uit de dagtank, noch uit de hoofdtank kan diesel de motor bereiken. Ik vermoed dat de bootstoffeerders dat hebben gedaan, toen ze de kachel stookten op diesel uit de dagtank om alle vocht uit het schip te verdrijven. Gelukkig zie ik op de tekst, die Fons er ooit bij heeft aangebracht, hoe ze wel moeten staat: allebei verticaal. Dan is er weer aanvoer van brandstof. Ondertussen hebben ze Dulce op de hand uit het kraangat getrokken en aan de steiger ernaast afgemeerd. Het kranen moet immers doorgaan.

     Dan is het grote moment daar: we gaan varen! Voorzichtig vaar ik achteruit de haven in naar steiger H en meer rustig af - alles voelt vertrouwd - in de nieuwe ligplaats. Het restant van de middag: schoonmaak. Ik krijg de beide toiletten aan de gang en Anna maakt ze schoon. We kunnen weer aan boord leven. Tegen vijfen staken we het werk met een zeer voldaan gevoel. Morgen niks boot, zaterdag gaan we weer verder. We worstelen ons door de files voor het lange Paasweekeinde naar Gorcum en zijn tegen zessen thuis. Naar het begin van dit kwartaal