Logboek 2019/3 Zomer in Noord-Nederland

Van Harinxmakanaal. Het wijde Friese land, op weg naar Franeker.

Vrijdag 05-07-2019

De dag vangt grijs aan. Wind is er niet en koud is het ook niet. Ik kijk de motor even na en zie dat de v-snaar te slap staat. Het spannen daarvan heb ik zo vaak zien doen, dat ik denk het zelf wel te kunnen. Dat blijkt te kloppen. Even na negen uur varen we achteruit van de steiger weg, draaien en wachten tot de Stadhuisbrug gaat draaien. Dat gebeurt precies om kwart over negen. Tien minuten later draait de brug van de Noorderhaven, onmiddelijk gevolgd door de Sasbrug. We varen langs de aanlegplaats voor de veerboten naar Vlieland en Terschelling naar de Tjerk Hiddessluizen. Daar draaien ze na een kwartier dobberen voor een camperplaats de kleine sluis voor ons open (foto hier). Het hele traject om Harlingen te verlaten naar het Van Harinxmakanaal kost alles bijeen drie kwartier. We varen langs scheepswerven en een industrieterrein naar de Koningsbrug. Die geeft voorrang aan een tegenliggend zandschip en een lange platbodem en dan mogen wij erdoor. Nu zijn we echt in het wijde Friese land, dat zich mijlenver voor ons uitstrekt (foto hierboven). Diep is het kanaal niet; iets uit het midden heb je al gauw maar 50 centimeter onder de kiel.

     Om kwart voor elf komen we bij Franeker en passeren de jachthaven waar we drie jaar geleden onze Dulce tijdens de bouwvakvakantie lieten liggen en zelf naar Gorcum teruggingen op de vlucht voor de drukte. Aan een aantal bruggen over het kanaal wordt gewerkt, waardoor de doorgang nauw is. Na Franeker weer het land van uitgestrekte weiden en met oude bomen omringde boerenhoeves. De hemel breekt allengs open. Om half twaalf passeren we Dronrijp. Ook aan die brug wordt gewerkt. We moeten wachten voor twee werkschepen. We varen voorbij het dorp Deinum met zijn typische Kerktoren: een soort oosterse ui-koepel. Dan naderen we Leeuwarden en verlaten het Van Harinxmakanaal.

     In de Harlingervaart is het nog ondieper: 30 centimeter onder de kiel. Voor de Slauerhoffbrug liggen wat jachten te wachten. De brug heeft een storing, maar kennelijk zijn ze er juist klaar mee, want opeens krijgen we rood-groen. Dan de Harlingervaart langs een bedrijventerrein en supermarkten. We draaien naar het noorden, waar de Verlaatbrug al open staat. Ervoor steekt net een lange zeiltjalk van wal en blokkeert de hele zaak. Geduld is een schone zaak; het komt allemaal goed. We hebben nu 0,0 centimeter onder de kiel, maar er zit nog vaart in het schip. De Vrouwenpoortbrug gaat ook vlot open. De oude Oldehove torent er bovenuit.

     Ondertussen is het lekker zonnig met stapelwolken. Hier begint de Prinsentuin, het schilderachtige stadspark van Leeuwarden. In 2002, op onze eerste tocht samen, lagen we hier ook, alleen een paar meter uit de wal. Om op en af te stappen moesten we toen eerst aan de lijnen de boot naar de kant trekken. Er liggen langs de Noorder Stadsgracht flink wat passanten maar we vinden in een binnenbocht een wat dieperstekend plekje, waar we direct  aan de wal kunnen meren zonder dat de mast in de takken van de bomen raakt. Er is zelfs zon. We geloven onze ogen niet: we liggen bovendien recht onder het paviljoen 'De Koperen Tuin' (2 foto's hier). Mooier kan het niet. Ook hier is Simon Vestdijk bij ons. Het is één uur.

    Bij het afmeren vermijden we in de hondenpoep te trappen, die hier en daar ligt. Er is een paal met walstroom via een chipkaart, die de langslopende havenmeester verstrekt. Je kunt hem op zijn kantoor opladen. Helaas is er dichtbij geen water, maar voor ons vertrek uit Harlingen hebben we de tanks afgetopt. Gewoon een beetje zuinig met water doen. We boeken voor een week; dit is een prima plekje voor een verblijf in Leeuwarden, de stad waar ik geboren ben.

     Volgt een rustige middag in de kuip. Er varen veel jongelui in bootjes langs. Dit is een studentenstad. Drie mannen van de Handhaving slenteren langs. Ook komt er een bedelaar voorbij, maar juist dan zijn we toevallig onderdeks, dus hij loopt verder om bij de andere boten te scoren. Verderop op een bankje zit een ongewassen gast een joint te draaien. Big city. Terug naar boven