Logboek 2024/4 Herfst, 2 oorlogen

Donderdag 17-10-2024

Ook vandaag staat het onderwerp migratie centraal. In Brussel is de eerste top van de regeringsleiders uit de EU-landen. Het blijft me intrigeren dat ondanks de evidente teruggang in asielmigratie, die deze week nota bene zelfs door de Europese grensbewaker Frontex werd gemeld, de standpunten van veel lidstaten alleen maar verharden. Nu geloven ze allemaal opeens in 'terugkeerhubs', gesloten kampen voor afgewezen asielzoekers buiten de EU-grenzen. Die 'hubs' zijn in Turkije nu al jarenlang plaatsen waar de mensenrechten diepgaand geschonden worden. De PVV-minister Klever voor ontwikkelingssamenwerking wil ze naar kampen in Oeganda sturen, een land waar mensenrechten met voeten worden getreden en op homofilie de doodstraf staat. (De Britten poogden het al vergeefs). Duitsland heeft grenscontrôles ingesteld, Frankrijk wil dat ook doen en het is Wilders' liefste wens. Polen wil het recht op asiel buiten werking stellen terwijl de aantallen al dalen door de naderende winter. Terwijl de wereld een intens vervlochten systeem is geworden, is het in de geschiedenis van onze soort een lage, diep gewortelde en primitieve drift geweest om vreemdelingen te weren en eigen volk eerst te kiezen. Fort Europa is niet alleen inhumaan, het is een onmogelijkheid.

Nu nog hopen op wolkenloze avonden, schreef weervrouw Helga van Leur gisteren. Ze toonde een mooie foto van komeet Tsuchishan-ATLAS in de lucht bij een molen in Dussen. En boven Nijemirdum en de Zaanse Schans. Het kwam er niet van. Wolkenvelden, ik ging er niet eens meer op uit. De komende nachten zullen regenachtig zijn, je zult niets kunnen zien.

Een bewolkte dag met een hoge temperatuur van 20 graden. Samen sporten en boodschappen. Anna gaat op bezoek bij Barbara die op de kinderen van Nikita past. Om kwart voor vijf valt opeens de stroom uit. Dat blijkt het geval in ons hele gebouw en ook op een deel van het Eind. Mijn laptop viel poef! uit maar gelukkig had ik alles voor vandaag al opgeslagen. Ik ga op onderzoek uit. Om de hoek op het smalle linkerdeel van het Eind staat een tentje op straat. De mannen van het putje hebben, bezig met de aansluiting van de glasvezelkabel, die van de electriciteit geraakt. Terug naar huis dringen de gevolgen snel tot me door: geen licht, geen internet, geen televisie en geen muziek. Een bijzondere ervaring. Het dagelijks blog verschijnt niet op tijd. Ik zoek de zaklamp, kaarsen, lucifers en waxinelichtjes op om na half zes het donker te bestrijden. Niet ongezellig maar dit is dan ook geen Oekraïne. Voor tapasrestaurant Tres is het vervelend: die moeten alle klanten wegsturen. Mijn telefoon doet het wel en ik meld de storing bij netbeheerder Stedin. Twee uur later parkeert er een busje bij de deur en een monteur begint de reparatie. Anna is imtussen terug en improviseert bij kaarslicht een maaltijd, want het gasfornuis doet het wel, alleen moet je met een lucifer de pitten aansteken. Even na acht uur floepen de verlichting en de rest aan. In de vrieskast is er niks ontdooid. Ik maak dit stukje af. Naar het begin van dit kwartaal